Узнагароджаны лепшыя

У гарадскім доме культуры прайшло ўрачыстае мерапрыемства, прысвечанае дню работніка культуры. Падчас мерапрыемства...

Успамінаючы дзядьку Язэпа

Сёння ў выставачнай зале нашага музея супрацоўнікі правялі тэматычнае мерапрыемства, прысвечанае 137-годдзю з дня...

Новая выстава

З 13 кастрычніка па 2 лістапада запрашаем наведаць выставу-дэкарацыю "Матулін куфэрак", прысвечаную міжнароднаму святу -...

Лепшыя ў вобласці

Сёння, у рамках урачыстага мерапрыемства, прымеркаванага да Дня работнікаў культуры, адбылося ўзнагароджанне...

Сустрэча адбылася

Чарговае мерапрыемства для людзей сталага ўзросту было падрыхтавана і прайшло ў музеі. На мерапрыемства "Маленькія...

Усё толькі пачынаецца...

Дзень пажылога чалавека, які адзначаецца ва ўсім свеце 1 кастрычніка, – гэта напамін для маладога пакалення, што...

Дзень народнага адзінства

«Нить единства: история, культура, народ» – назва новага мабільнага выставачнага праекта, падрыхтаванага нашым музеем...

Прас спіртавыНапярэдадні святкавання 10-ці гадовага юбілею, нашаму музею быў паднесены незвычайны падарунак - спіртавы прас. Падарыў незвычайны прадмет даўні сябар музея, жыхар Санкт-Пецярбурга Блышко Павел Фёдаравіч. Знаходзячыся на адным з рынкаў Кракава, ён запрыкмеціў гэты ўнікальны прадмет і купіў яго ў падарунак "юбіляру".

Напачатку ХХ стагоддзя спіртавыя прасы лічыліся аднымі з самых практычных прыбораў для прасавання тканін. Развіццё іх вытворчасці ішло вельмі хутка. Выцясняючы звыклыя вугальныя прасы, яны станавіліся незаменным прадметам хатняга ўжытку. Ні дыму, ні куравы, ні паху - прастата канструкцыі, вытанчанасць і бяспека. 

Прас спіртавыНапрыклад, спіртавы прас маркі "Слава" - нікеляваны, дарожны, вагой 2,5 фунта, каштаваў у свой час 5 рублёў. Праз 10 хвілін пасля запальвання прас гатовы да працы. Расходаваў ён усяго на 1,25 капеек спірту ў гадзіну (кошт на 1905 год). Для запальвання гарэлка дастаецца з праса, ставіцца на спецыяльную падстаўку, у ёмкасць якой заліваўся спірт. Калі ўвесь стрыжань гарэлкі пакрываўся агеньчыкамі - яго ўстаўлялі ў прас, які награваўся. Каб загасіць гарэлку - яе вымалі і задзімалі агонь.