Дню маці прысвячаецца...
Без солнца нет счастья, без женщины нет любви,
без матери нет ни поэта, ни героя.
Вся гордость мира – от матерей.
Максим Горький
Для жанчыны няма больш значнай і незабыўнай падзеі ў жыцці, чым нараджэнне дзіцяці. Быць маці - гэта ні з чым непараўнальнае шчасце! Быць маці - значыць даць жыццё новаму чалавеку, ахоўваць і аберагаць дзіцяці, навучыць яго жыць у гэтым свеце і дапамагчы стаць паўнавартасным членам грамадства. Падкрэсліваючы глыбокае паважлівае стаўленне да жанчыны-маці, у большасці краін свету заснавана свята - Дзень маці. На дзяржаўным узроўні ў многіх краінах свята адзначаецца ў розныя поры года. У нашай краіне Дзень маці адзначаюць штогод 14 кастрычніка.
Гісторыя свята сыходзіць каранямі ў рэлігійнае свята - Пакроў Прасвятой Багародзіцы, ва ўсіх праваслаўных цэрквах у гэты дзень праводзіцца святочнае богаслужэнне. Лічыцца, што ў 910 годзе ў Ерусаліме цудоўным чынам Багародзіца явіла сябе, падчас набажэнства многія людзі ўбачылі ў небе Маці Божую, якая пакрывала ўсіх людзей, якія маліліся шырокім белым покрывам, імкнучыся абараніць ўсіх дзяцей Божых. Менавіта таму Дзень маці ў Беларусі прымеркаваны да такога важнага ў праваслаўнай рэлігійнай традыцыі свята.
У фондах нашага музея захоўваюцца сямейныя фатаздымкі канца ХІХ - першай паловы ХХ стагоддзя. Угледзьцеся ў твары жанчын на гэтых здымках. У іх адлюстраваны моманты перажывання і радасці, трывогі і спакою. Да перадачы ў музей гэтыя здымкі з'яўляліся сапраўднай сямейнай рэліквіяй і нагадвалі іх уладальнікам аб прыродзе чалавечага шчасця. Яны захоўваліся ў тоўстых сямейных альбомах, шанаваліся і перадаваліся з пакалення ў пакаленне. Першапачаткова здымкі ў фотаатэлье маглі сабе дазволіць толькі заможныя людзі, і сам факт здымкаў быў вялікай падзеяй як для ўсёй сям'і, так і для кожнага яе члена. Дзякуючы таленту фатографа сёння мы можам бачыць не толькі іх твары, але і іх побыт, адзенне, сямейныя асновы. Пазіраваць тады было прынята грунтоўна, а не «на хаду». Для кожнага здымка прыдумлялася некалькі сюжэтаў, дамачадцы размяшчаліся ў строга вызначаным парадку. З пажоўклых фотаздымкаў на нас глядзяць засяроджаныя, поўныя важнасцю моманту людзі. Ніякай нядбайнасці ні ў вопратцы, ні ў прычосках, ні ў пастаноўцы кадра - кожным здымкам пісалася гісторыя. Гісторыя з якой мы прапануем пазнаёміцца і Вам!