На выставу старажытных самавараў і прадметаў чаявання мы запрашаем жыхароў і гасцей нашага горада. Наведаўшы выставу ў гэтыя па-зімоваму марозныя дні, Вы не толькі ўбачыце яго вялікасць - САМАВАР, але і пазнаёміцеся з тымі прадметамі побыту нашых продкаў, якія суправаджалі чайную цырымонію. Гэта і разнастайныя чайныя сервізы, і прывабныя чайныя прыналежнасці, і прасцейшыя прыстасаванні для прыгатавання сагравальных напояў мінулых гадоў.
А галоўнае, наведаўшы гэтую выставу вы пазнаеце асаблівасці культуры чаявання розных пластоў грамадства мінулых стагоддзяў. Прычым, даведаецеся не толькі аб айчынных традыцыях, але і аб традыцыях чаявання ў арабскім свеце, у Японіі і нават у старажытным Егіпце.
Спадзяёмся, што пасля знаёмства з нашай выставай, вы захаваеце, а можа нават прымножыце, традыцыі чаявання і будзеце з велізарнай асалодай бавіць доўгія зімовыя вечары за кубачкам духмянага чаю.
Паштоўка-віншаванне з Днём Савецкай арміі і Ваенна-марскога флота стала ў СССР традыцыйным знакам увагі для вайскоўцаў толькі ў другой палове XX стагоддзя. Паштоўкі-віншаванні з 23 лютага не былі такія папулярныя, як, напрыклад, паштоўкі "З Новым годам!" або "З 8 сакавіка!", таму што ў тыя часы не было звычаю віншаваць усіх мужчын. Свята мела больш афіцыйны характар, і ў гэты дзень віншавалі менавіта прафесійных вайскоўцаў.
Пазней сталі віншаваць і тых, хто прайшоў службу ў арміі, а ў 1980-я гады – віншавалі ўжо ўсіх мужчын як сапраўдных ці патэнцыяльных абаронцаў. І ніхто не сумняваўся ў тым, што ў выпадку чаго мужчыны ўстануць на абарону Радзімы, сваіх сясцёр, жонак і матуль. На паштоўках таго часу абавязкова адлюстроўваліся суровыя воіны і маракі, сцягі СССР і рэспублік, зоркі, а галоўнае, выявы самых перадавых узбраенняў, якімі была ўзброена савецкая армія.
Апрача традыцыйна прынятых выяў, у СССР вялікую папулярнасць набылі віншавальныя паштоўкі з дзіцячым сюжэтам. Напрыклад, знакаміты сваімі навагоднімі паштоўкамі мастак Уладзімір Зарубін аформіў паштоўку да 23 лютага, на якой намаляваў хлопчыка, які надзеў вялікую яму бесказырку і стаіць на фоне партрэта матроса-рэвалюцыянера – дзеда ці прадзеда. Такім чынам падкрэслівалася пераемнасць пакаленняў у справе абароны Радзімы. Трэба прызнаць, што падобных паштовак у СССР было выпушчана значна менш, чым з традыцыйным сюжэтам. Але яны былі, і, па шчаслівым збегу акалічнасцяў, некалькі такіх асобнікаў захоўваюцца ў фондах нашага музея.
Прапануем і вам пазнаёміцца з імі.
Без солнца нет счастья, без женщины нет любви,
без матери нет ни поэта, ни героя.
Вся гордость мира – от матерей.
Максим Горький
Для жанчыны няма больш значнай і незабыўнай падзеі ў жыцці, чым нараджэнне дзіцяці. Быць маці - гэта ні з чым непараўнальнае шчасце! Быць маці - значыць даць жыццё новаму чалавеку, ахоўваць і аберагаць дзіцяці, навучыць яго жыць у гэтым свеце і дапамагчы стаць паўнавартасным членам грамадства. Падкрэсліваючы глыбокае паважлівае стаўленне да жанчыны-маці, у большасці краін свету заснавана свята - Дзень маці. На дзяржаўным узроўні ў многіх краінах свята адзначаецца ў розныя поры года. У нашай краіне Дзень маці адзначаюць штогод 14 кастрычніка.
Гісторыя свята сыходзіць каранямі ў рэлігійнае свята - Пакроў Прасвятой Багародзіцы, ва ўсіх праваслаўных цэрквах у гэты дзень праводзіцца святочнае богаслужэнне. Лічыцца, што ў 910 годзе ў Ерусаліме цудоўным чынам Багародзіца явіла сябе, падчас набажэнства многія людзі ўбачылі ў небе Маці Божую, якая пакрывала ўсіх людзей, якія маліліся шырокім белым покрывам, імкнучыся абараніць усіх дзяцей Божых. Менавіта таму Дзень маці ў Беларусі прымеркаваны да такога важнага ў праваслаўнай рэлігійнай традыцыі свята.
Фатаграфія з самых першых дзён свайго існавання стала прадметам захаплення чалавецтва, і застаецца такім да гэтага часу. Выгляд рэальнага свету, застылага ў вечнасці, не мог не выклікаць адпаведных эмоцый - бо ўжо сам па сабе фотаздымак падобны да маленькага цуду.
Гэтаму "цуду", роўна як і мастацтву фатаграфіі ў цэлым, прысвечана новая выстава. Наведаўшы яе, вы зможаце прасачыць за ходам развіцця і ўдасканалення фотасправы, спазнаць гэты складаны працэс стварэння здымка ці проста атрымаеце асалоду ад знаёмства са старым фотаздымкам. Паспяшайце. Выстава будзе працаваць толькі да канца жніўня.
Захапляльнае падарожжа ў свет дагістарычных рэптылій чакае жыхароў і гасцей нашага горада ў бліжэйшы час. З 23 мая па 30 чэрвеня 2024 года ў выставачнай зале нашага музея будзе працаваць унікальная выстава "Дыназаўры". На ёй вас чакаюць сустрэчы з Тырэксам, Спіназаўрам, Пцерадактэлем і іншымі грандыёзнымі стварэннямі Юрскага перыяду. Выстава цалкам інтэрактыўная - вы зможаце прыняць удзел у зборцы пазлаў і канструктараў, ажыўляючы гісторыю сваімі рукамі! Акуніцеся ў свет палеанталогіі і адкрыйце для сябе дзіўныя факты аб жыцці дыназаўраў, у той час як вашы дзеці будуць у захапленні ад інтэрактыўных забаў і прыгод.
Цэны на ўваходныя білеты:
• Дарослы - 6.00 руб.
• Дзіцячы - 5.00 руб.
• Групавы (дзеці) - 3.00 руб.
Экскурсія праводзіцца для ўсіх наведвальнікаў бясплатна. Час знаходжання на выставе не абмежаваны.
Выстава “І клічуць, і гучаць, і звіняць”, якая зараз праходзіць у нашым музеі, знаёміць наведвальніка са старажытнымі музычнымі інструментамі. На ёй прадстаўлены ўнікальныя ўзоры музычных інструментаў, якія выкарыстоўваліся глыбачанамі ў розныя гістарычныя перыяды, а значыць сталі неад’емнай часткай музычнай культуры нашага рэгіёна. Выстаўка працуе з 3 па 28 красавіка 2024 года ў выставачнай зале нашага музея. Запрашаем Вас у захапляльны свет музыкі.
12 сакавіка 2024 года ў выставачнай зале нашага музея ўпершыню ў гісторыі ўстановы сабралася столькі творчых і таленавітых людзей Глыбоччыны! Паэты, пісьменнікі, драматургі, кампазітары і выканаўцы сваіх музычных твораў прыйшлі на прэзентацыю выставы-дасье "Свет, дзе жыве паэзія", прысвечаную шматгадовай дзейнасці літаратурнага аб'яднання "Далягляды".
Сустрэча прайшла ў цёплай сяброўскай атмасферы. Госці пазнаёміліся з экспазіцыяй новай выставы, у стварэнні якой яны прынялі непасрэдны ўдзел, падзяліліся сваімі ўспамінамі, расказалі пра многія кур'ёзныя сітуацыі з жыцця і прадэманстравалі прысутным свае таленты. Вялікую цікавасць выклікала ў прысутных займальная гульня-віктарына, у якой госці спрабавалі пазнаць па дзіцячым фотаздымку і малавядомых біяграфічных фактах сваіх даўніх сяброў. Фінальным акордам мерапрыемства сталі букеты кветак і шчырыя віншаванні юбіляра – паэту Алесю Жыгунову сёлета споўнілася 70 гадоў.
Напярэдадні Дня памяці воінаў-інтэрнацыяналістаў у выставачнай зале музея адбылася прэзентацыя выставы-рэквіема "Рэха Афганскай вайны". Пры стварэнні выставы супрацоўнікамі музея былі скарыстаны прадметы з музейных фондаў, экспанаты кутка баявой славы Карабоўскай сярэдняй школы, асабістыя рэчы палкоўніка ў адстаўцы Антона Пятровіча Ждановіча, макеты баявой зброі з фондаў Бягомольскага музея народнай славы.
Удзел у прэзентацыі выставачнага праекта прынялі прадстаўнікі грамадскіх арганізацый, кіраўнікі па ваенна-патрыятычным выхаванні ўстаноў адукацыі, члены Маладзёжнай палаты і ваенна-патрыятычнага клуба "Паўночны".
Ваенную службу ў Афганістане прайшлі больш сотні ўраджэнцаў і жыхароў нашага раёна, пяцёра з іх загінулі пры выкананні інтэрнацыянальнага абавязку. Аб удзеле ў баявых дзеяннях на афганскай зямлі расказаў прысутным Антон Ждановіч, старшыня раённай арганізацыі ГА "Беларускі саюз ветэранаў вайны ў Афганістане". Лілія Чаронка, настаўнік гісторыі і грамадазнаўства Карабоўскай сярэдняй школы, расказала пра работу, якая праводзіцца ў школе па захаванні памяці пра свайго земляка, героя афганскай вайны Рамана Мацеюна, імя якога носіць іх школа.
На прэзентацыі выставы гучалі вершы, урыўкі з асабістых лістоў воінаў-афганцаў, а яшчэ гучала цішыня… як даніна павагі ўсім тым, хто не вярнуўся з той вайны…
12 лютага 2024 года ў 16.00 у выставачнай зале нашага музея адбудзецца прэзентацыя выставы-рэквіема "Рэха Афганскай вайны", прымеркаванай да 35-годдзя вываду савецкіх войск з Афганістана. Падчас прэзентацыі выставы сваімі ўспамінамі аб вайне падзеляцца воіны-інтэрнацыяналісты. Запрашаем усіх жадаючых прыняць удзел у музейным мерапрыемстве.
