"Аграном з Летнікаў"
У кастрычніку - лістападзе 2020 года ў нашым музеі працавала незвычайная выстава “Аграном з Летнікаў”, прысвечаная 130-годдзю з дня нараджэння агранома, пісьменніка і грамадскага дзеяча Янкі Пачопкі. Незвычайнасць выставы ў тым, што на ёй экспаваўся толькі адзін прадмет – копія карціны Пётра Сергіевіча. Гэту карціну перадала ў мінулым годзе нашаму музею дачка Янкі Пачопкі – Валянціна Іванаўна Павульская. Пра сустрэчу з дачкой агранома мы ўжо пісалі раней.
Пётра Сергіевіч напісаў партрэт Янкі Пачопкі ў 1929 годзе, і з гэтага часу ён захоўваўся у сям’і агранома ў Летніках. Толькі пасля смерці бацькі ў 1977 годзе дачка забрала партрэт і прывезла ў свой дом у вёску Загор’е. Тут, у калгасе “Герой працы”, Валянціна Іванаўна адпрацавала аграномам усё сваё жыццё.
Сімвалічна, што карціна на момант выставы была выстаўлена ў пастаяннай экспазіцыі музея на вітрыне, прысвечанай мастаку Язэпу Драздовічу. Не сакрэт, што Янка Пачопка і Драздовіч былі лепшымі сябрамі. Вельмі часта дзядька Язэп гасцяваў у доме Пачопкаў у Летніках, пра што пісаў у сваім дзённіку:
“8 кастрычніка 1933 года.
Іду ў Летнікі да Янкі Пачопкі. Ён чалавек хатні… Пайду к яму пагукаць, пачытаць, падзяліцца”
“1936 год.
Новы год па новаму стылю спаткаў у праваслаўнай хаце за працай. А Новы год “стары” (разам са старымі Калядамі) спатыкаў на сваёй кватэры з “Башкіром” у Летніках, а дзеля гэтага спаткання, каб было ў чым спатыкаць, аж два каўры на гэтую інтэнцыю ў суполцы з “Башкірам” прыйшлося напэцкаць, бо “Башкір” таксама ў сваім родзе мастак – каўры для баб малюець ды, як кажуць, “ні з-пад формы”, “набіваюць”, а з-пад рукі рысуючы ўзоры крэйдай – малюець”
“Весна 1937 года.
Другую “старую” (праваслаўную Пасху, ужо як сапраўды спатканую вясну) правёў у Летніках, у Янкі Башкіра, но ўжо як маёўку. Са шпацырам у лес… Там было й некалькі прыехаўшых гасцей са стараны на самакатках або роварах, як іх цяпер пачалі называць... Былі тут і дачка гаспадара з Дзісенскай гімназіі Лінка-журавінка і наш ”вялікі і родны” Міхась Машара…”
Выстава аднаго прадмета працавала ў музеі да 15 лістапада 2020 года, а потым гэты цікавы экспанат заняў сваё месца ў фондасховішчы.