У наступным годзе Глыбокае будзе адзначаць свой юбілей. Першая летапісная згадка пра наш горад звязана з прадстаўнікамі шляхецкага роду Деспат-Зяновічаў. Менавіта прадстаўнікі гэтага роду ў 15-16 ст. валодалі вялікімі зямельнымі надзеламі, у тым ліку і паўднёва-заходняй часткай нашага горада.
Паходжанне роду звязана з сербскімі або малдаўскімі дэспатамі (намеснікамі правінцый), якія пасля турэцкага нашэсця ў канцы 15 ст. перабраліся ў Вялікае княства Літоўскае. Версія пра сербскае паходжанне Зяновічаў мае пацверджанне ў шматлікіх гербоўніках. Так, у кнізе “Гербы рыцарства польскага”, што выйшла ў 1584 годзе сцвярджаецца, што пачынальнікам роду быў сербскі рыцар. Аўтар кнігі не падае імя рыцара, а таксама не указвае на пэўную мясцовасць у Сербіі, адкуль ён прыбыў на Літву. Магчыма, размова ідзе пра князя Братошу (Братшу), які ўпершыню згадваецца ў 1387 годзе пры двары полацкага князя Андрэя Альгердавіча. А ўжо ў 1389-1404 гг. ён займае пасаду пры двары вялікага князя Літоўскага Вітаўта.
Іншыя ж гербоўнікі ўказваюць на тое, што Зяновічы прыйшлі з малдаўскай зямлі пасля нашэсця на Бесарабію Тамерлана (1395 г). Пацверджаннем дадзенай версіі з’яўляюцца і геаграфічныя назвы, што сустракаюцца ў Малдавіі – Братушані ці Братошаны, а таксама даволі распаўсюджанае малдаўскае прозвішча – Братушыны.